Osho - Beloved Master
Never born, never died... 11-12-1931 - 19-01-1990
Osho over Liefde
"Het woord liefde kan twee volkomen verschillende betekenissen hebben - niet alleen verschillend, maar volkomen tegengesteld. De ene betekenis is liefde als relatie, de andere betekenis is liefde als een staat van zijn. Op het moment dat liefde een relatie wordt, wordt ze gebondenheid, omdat er verwachtingen zijn, en eisen zijn, en frustraties zijn, en een spanning van beide kanten om te domineren. Het wordt een machtsstrijd. Relatie is niet het juiste.. Maar liefde als een staat van zijn, is volkomen anders.Het betekent dat je eenvoudig liefdevol bent; je laat er geen relatie uit ontstaan. Je leifde is net als de geur van een bloem. Ze creeert geen releatie. Ze vraagt niet om op een bepaalde manier te zzijn, je op een bepaalde manier te gedragen, op een bepaalde manier te handelen. Ze vraagt niets. Ze deelt eenvoudig. En in delen zit geen verlangen naar enige beloning. Het delen zelf is de beloning.Wanneer liefde als een geur voor je wordt, heeft het enorme schoonheid. En iets dat ver uitsteekt boven de zogenaamde menselijkheid - ze heeft iets van het goddelijke. Wanneer liefde een staat is, kun je er niets aan doen. Ze straalt uit, maar schept geen gevangenschap voor wie dan ook, noch staat ze je toe door iemand anders gevangen gezet te worden.
Laat je liefde je staat van zijn worden. Niet dat je verliefd wordt, maar alleen maar dat je liefdevol bent. Het is eenvoudig je natuur. Liefde is voor jou de geur van je wezen. Zelfs als je alleen bent word je omgeven door liefdevolle energie. Ik suggereer niet dat je niet in een staat van verliefdheid moet zijn, maar je kunt pas in een staat van verliefdheid zijn als je de oude relatiepatronen van de mind opgeeft. Liefde is geen relatie. Twee personen kunnen samen heel liefdevol zijn. Hoe liefdevoller ze zijn, hoe geringer de mogelijkheid van enige relatie. Hoe liefdevoller ze zijn, hoe meer vrijheid tussen hen bestaat.
Daarom wil ik graag dat je onthoudt: heb geen verwachtingen. Heb lief, want liefde is je eigen innerlijke ontwikkeling. Je liefde helpt je om naar meer licht te groeien, naar meer waarheid, naar meer vrijheid."
​
​
Osho over Vrijheid
​
"Echte vrijheid is noch politiek, noch economisch, noch sociaal; echte vrijheid is spiritueel. Je zelf kan tot slaaf gemaakt worden, maar je ziel niet. Je zelf is verkoopbaar maar je ziel niet. Als je wilt weten wat echte vrijheid is, moet je kleine stukjes van je zelf blijven opgeven - vergeten dat je een brahmaan bent, vergeten dat je een christen bent, zelfs vergeten wat je naam is - weten dat het maar een gewoon hulpmiddel is maar niet je realiteit; al je kennis vergeten - weten dat het allemaal geleend is, het is niet je eigen ervaring...
En naarmate stukjes van het zelf verdwijnen, begin je je bewust te worden van een enorme innerlijke hemel, even onmetelijk als de hemel buiten... Want het bestaan is altijd in evenwicht. De buitenwereld en de binnenwereld zijn in harmonie en in balans.
Leef je leven gewoon met heel veel vreugde en feestelijkheid als geschenk van het bestaan. Dans met de bomen in de zon, in de regen, in de wind. noch de bomen hebben geschriften, noch de dieren hebben geschriften, noch de sterren... Ze bestaan gewoon..
Een rebel is iemand die niet tegen de maatschappij ageert, die het hele spel door heeft, en er eenvoudig uit glipt. De maatschappij wordt onbelangrijk voor hem. Hij is er niet tegen. en dat is het mooie van rebellie: het is vrijheid. De revolutionair is niet vrij. Hij is voortdurend tegen iets aan het vechten - hoe kan hij dan vrij zijn?
Vrijheid betekent begrip. Je hebt het spel begrepen, en als je ziet dat dit de manier is waarop de ziel wordt verhinderd te groeien, de manier waarop je niet wordt toegestaan jezelf te zijn, stap je er eenvoudig uit zonder een litteken op de ziel. Je vergeeft en vergeet, en je blijft, noch uit liefde, noch uit haat, zonder enige gehechtheid aan de maatschappij. Voor de rebel is de maatschappij eenvoudig verdwenen. Misschien leeft hij in de wereld of misschien verlaat hij de wereld, maar hij maakt er geen deel meer van uit."
OSHO on Inner Silence and Emptiness
From the book: Absolute Tao - Chapter 8: Witnessing.
​
The first question:
Osho,
You have said much lately about inner silence and emptiness. After two years as your disciple, much of the time, particularly during the meditations, my mind seems more than ever to be out of control and working like a computer gone mad. I try to be a witness to the whole absurdity, but the monster goes on and on!
Let the monster go on and on and don’t you be worried. The very worry is the problem, not the monster. The whole world is going on and on: rivers go on flowing, clouds go on moving in the sky, birds go on chattering in the trees. Why are you so against only the mind? Let it also go on and on – be unconcerned.
Witnessing is not an effort. When you are unconcerned the witness arises. Be indifferent to the mind; in the climate of indifference the witness arises. The very idea that you have to stop is wrong, that you have to still it is wrong, that you have to do something about this constant ongoing process is wrong. You are not required to do anything. If you do anything it won’t help – it will help the trouble, not you. That’s why when you meditate you feel the mind going more mad; when you don’t meditate it is not so mad. When you are meditating you are too concerned with the mind, trying your hardest to make it still. Who are you? And why should you be worried about the mind? What is wrong with it? Allow the thoughts, let them move like clouds.
​
When you are indifferent, suddenly you are watching. With nothing left to do, what will you do? You can only watch, you can only witness – and in witnessing mind stops. Not that you can stop it. Nobody has ever been able to stop the mind, because the stopper is also part of the mind. The idea of meditation is part of the mind too – the idea that if you become silent you will attain to the ultimate is also of the mind. Who is asking this question, you or your mind?
You are not aware of yourself at all; it’s the mind playing tricks. The only thing that can be done and which is possible, is to be indifferent and let the mind go. When you are indifferent suddenly a distance arises between you and the mind. You still listen to it because it is knocking continuously at your doors, but now you are indifferent. Now, inside, you are not worried whether it goes on or stops, you don’t choose. You say to the mind, “if you want to go, go on; if you want to stop, you can stop. It is none of my concern.” This unconcern is needed. In this climate of unconcern and indifference the witness arises. Suddenly you see that the mind never belonged to you; it is a computer, it is a mechanism. You are absolutely separate from it.
Drop all efforts to still it and just remain passive, looking at whatsoever is going on. Don’t give direction to the mind; don’t say, “Be like this.” Don’t be a guide to the mind and don’t be a controller. The whole existence is going on, nothing disturbs you – why only this mind, a small computer, a small mechanism? Enjoy it if you can. If you cannot, then be indifferent. And then suddenly one day you find that something which was fast asleep within you is awakening. A new energy is coming up in you, a distance from the mind. Then by and by the mind goes on – faraway, faraway, faraway. Then still it goes on chattering but you know that somewhere faraway, near a star it is chattering; you cannot even make sense out of it, what it is saying. And this distance goes on and on, and one day suddenly you cannot find where the mind has gone.
The silence is qualitatively different from a silence that you can practice. The real silence comes spontaneously, it is not something to be practiced. If you practice it you can create a false silence. The mind is so tricky, it can give you a false notion of silence – and that too will belong to the mind. So don’t try hard to still it. Rather stand aside, by the side of the road, and let the traffic pass. Just watch it, just look at it with eyes of unconcern, indifference, and the thing that you have been desiring will happen – but not through desire because desire will not allow you to be indifferent. Buddha has used a word upeksha; the word means absolute indifference. And he says that you can never become meditative unless you have attained to upeksha, to indifference. That is the very soil. In that soil the seeds of meditation sprout – and there is no other way.